Keihard Buiten De Lijntjes Kleuren

Heb je weleens echt gevoeld wie je was, helemaal los van alles? Ben je voorbij de overtuigingen en ideeën kunnen gaan, die geprogrammeerd zijn door jouw omgeving, opvoeding, etc.? Is het je gelukt om in contact te komen met je ware zelf? Met het oneindige potentieel van ons als mensheid?

We spreken vaak over authenticiteit; over staan voor wie je echt bent of je hart volgen. Maar dan wel graag met een mooi Instagram-filter eroverheen… Want echt authentiek zijn, echt je volle potentieel leven, die versie kan weleens keihard schuren met bestaande ideeën en concepten. Wat dan?

Velen die weleens een diepe meditatiesessie, ademwerk, plantmedicijn of psychedelica hebben ervaren, zullen bevestigen dat dat beeld heel anders is dan je van tevoren denkt. Het wijkt zo af van hoe wij nu als mensheid leven.

Ik zal een poging wagen mijn eigen ervaring in woorden te vertalen…

Tijdens de ceremonies die ik heb bijgewoond, is er altijd een terugkerend thema. Naast de intens prachtige kleuren en beelden, die inspiratie bieden voor miljoenen kunstwerken, voel ik ook altijd hoe ongelofelijk krachtig onze verbinding met elkaar is. Een concept waar veel spirituele goeroes mee rondlopen, maar tijdens dit soort sessies echt gevoeld kan worden. Het biedt een inkijkje in wat het potentieel van deze verbinding is. Dat we in staat zijn om voorbij alle regels en patronen werkelijk met elkaar te creëren. Als je voelt dat je in een veld bent met alles en iedereen, als het ware opgaat in die ene energie en je daaraan durft over te geven aan wat klopt (niet wat jij bedenkt), dan ga je creëren vanuit het veld, dienend aan het grotere geheel.

Er is dan bijvoorbeeld geen leider meer nodig, want we weten vanuit die verbinding met elkaar precies wat de volgende stap is. Die hoeft niemand meer te bedenken. Vanuit dit veld zijn, leven en creëren, dat is een wereld die bestaat, maar hier nog niet altijd zichtbaar is (zei ze optimistisch). Voor mij is dit sinds deze ervaringen zo helder, 100% waar en kloppend.

Ik heb weleens tijdens een ceremonie huilend uitgeroepen: “De wereld kan zoveel mooier; wat hebben we er een saaie boel van gemaakt!” Je zou er bijna depressief van worden als je dan weer ‘bijkomt’ en ziet dat dit het is waarmee we het moeten doen.

Het lijkt dan mijlenver uit elkaar te liggen, maar ook dat is maar een overtuiging. Want deze verandering voor de mensheid gaat over ‘energie & verbinding’, iets dat helemaal niets te maken heeft met de regels en wetten van deze realiteit. Het kan dus ook opeens 100% kantelen. Dan is het er gewoon!

Dat is misschien ook wel het meest spannende; mijn ratio is nog weleens in opperste staat van verwarring, maar bij elke ceremonie of sessie wordt dit gevoel sterker en sterker. Er is op een gegeven moment echt geen weg meer terug. Dit is zó waar! Ik weet gewoon dat dit klopt.

Oké, en nu?!