Ik zie haar nummer in mijn telefoon oplichten. Ik weet waarvoor ze belt. Ik heb gisteren iets gepost op Facebook en zij liet me via de app al weten dat ze dat niet leuk vond. Zij werkt in de zorg en ik stel me kritisch op wat betreft het overheidsbeleid. Ik voel het ongemak, ik wil niet strijden of discussiëren. Ik voel verdriet, we hebben zo’n fijne verbinding samen, die is nu toch niet weg?
Ik negeer mijn ongemak en druk op de groene knop. Als ik haar stem hoor voel ik de ontspanning al door mijn lijf gaan want buiten alles hoor en voel ik mijn vriendin.
Beide voelen we dat er iets gezegd moet worden. Wie begint? En hoe blijven we weg uit het ‘gelijk’? Als zij begint met vertellen over haar werk, haar zorgen, haar stress en realiteit voel ik met haar mee. Het moet intens zwaar zijn. Ze vraagt me ook oprecht hoe ik in alles sta en ik vertel, ook zonder voorbehoud. Hoe de wereld voor mij een kant op beweegt die mij grote zorgen doet maken, ik zo verdrietig kan worden van de dualiteit die steeds extremere vormen lijkt aan te nemen
Zij vertelt me over haar wereld, ik over de mijne.
Over sommige zaken zijn we het niet eens en dat is ook ok.
De magie komt voor mij op het moment dat we elkaar wel vinden, daar waar we helemaal niet verschillen van mening. Daar waar we beide voelen wat het potentieel is van ons als mens, als we weer durven te verbinden, als we angst loslaten en onze drijfveer voorbij overleven gaat.
We vatten beide vlam als we praten over een wereld die ook mogelijk is. Hoe we als mens met elkaar een zoveel beter leven kunnen leiden, hoe een economie vóór ons zou kunnen werken, hoe een gezondheidszorg preventief zou moeten zijn, hoe de mens in essentie tot zoveel moois in staat is en hoe we soms een crisis nodig hebben om daar te kunnen komen…
Voor we het weten hebben we meer dan een uur aan de lijn gehangen als we elkaar een dikke virtuele hug geven en het gesprek beëindigen. Ik voel de tranen over mijn wangen lopen. Dit is verbinding, dit is liefde. Dit is vriendschap 2.0 zelfs als je het niet eens bent met elkaar, er toch alles voor willen doen om elkaar te vinden, om de verbinding te blijven voelen en onze harten open te laten.